بــانوی پنهــان

بــانوی پنهــان

"به نام دوست که هر چه دارم از اوست"



مثل سابق غزلم ساده و بارانی نیست
هفت قرن است در این مصر فراوانی نیست

به زلیخا بنویسید نیاید بازار
این سفر یوسف این قافله کنعانی نیست

حال این ماهی افتاده به این برکۀ خشک
حال حبسیه نویسی است که زندانی نیست

چشم قاجار کسی دید و نلرزید دلش
بشنوید از من بی چشم که کرمانی نیست

با لبی تشنه و... بی بسمل و ... چاقویی کُند
ما که رفتیم ولی رسم مسلمانی نیست

عشق رازیست به اندازه آغـــوش خـــــدا
عشق آنگونه که میدانم و میدانی نیست

حامد عسکری

گل واژه های شما

۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «شعرناب» ثبت شده است



ســرسَـــبز دِل اَز شـــاخه بُـــریدم، تـــو چـــه کـــردی؟

                                  اُفـــتـــادَم و بــر خــاک رسیـــدم، تـــو چـــه کــــردی؟


مـــن شــور و شــر مــوج و تــو ســرسخــتی ساحــل

                                  روزی کــه بــه ســـوی تـــو دویـــدم، تـــو چـــه کــردی؟


هَـــرکـــس بــــه تـــو از شــوق فِـــرستـــاد پــیامـــــی

                                  مَـــن قـــاصــــد خـــود بـــودم و دیـــدم تو چـــه کردی


مـــغـــــرور، وَلـــی دســـت بـــه دامـــان رقـــیـــبـــان

                                  رســـوا شُـــدم و طعـــنه شنــــیدم، تـــو چه کــردی؟


«تــــنــهـــایـــی و رســوایـــی»، «بـــی‌مهـــری و آزار»

                                  ای عِـــشق، بــبــین مــن چه کشیــدم تـــو چـه کـردی


  • بــــآنوی پـــنهآنــــ